Ebeveyn olmak kolaydır. Bir çocuk doğurduğunuzda veya doğmasına sebep olduğunuzda kolayca anne-baba olabilirsiniz. Asıl önemli olan aile olabilmektir. O aileyi sağlıklı ve huzurlu bir şekilde sürdürmek, hayata gelmesine vesile olduğunuz yaşamlara SAHİP çıkmaktır. Çünkü böyle olur ANNELİK-BABALIK..
Bu duyguyu hissetmek için birebir yaşamanıza da gerek yok. İçten gelir sahiplenme ve sorumluluk duyguları. Yeğeninize, kuzeninize, hatta komşu çocuğuna karşı bile açabilirsiniz şefkatli kollarınızı.. Eğerki size bağlı, muhtaç bir can varsa karşınızda, üstüne bir de sizi koşulsuz şartsız seviyorsa.. O masum bakışları hep sizin göz bebeğinize bakıyorsa güven duyarak.. Peki kendi evladınız?
İsteyerek veya istemeyerek, öyle ya da böyle dünyaya getirdiyseniz o çocuğu bir şekilde sevmeye de mecbursunuz demektir.. Evet belki zoraki hiç bir sevgi kabul edilemez ama söz konusu EVLADINIZ OLDUĞUNDA ve onun seçim şansı olmamasına rağmen dünyaya sizin çocuğunuz olarak geldiyse MECBURSUNUZ SEVMEYE, İLGİLENMEYE..!!
Annelik öğrenilmez..Kadınların çoğu (istisnalar dışında) bu duyguyla doğarlar. Erkekler ise çocukları olduktan sonra öğrenirler BABA olmayı.. Çocuklarıyla büyürler, olgunlaşırlar aslında.. Baba olan ya da olmayan ERKEKLER..SÖZÜM SİZE..
"KENDİNİZE DE EVLADINIZA DA ŞANS VERİN..ONU SEVİN..ANLAYIN..BABA-KIZ/OĞUL GÜNLERİ YAPIN..VAKİT AYIRIN..EN AZINDAN DENEYİN..ÇÜNKÜ SİZE MUHTAÇ VE SİZİ KARŞILIK BEKLEMEDEN SEVEN BİR CAN VAR KARŞINIZDA..SİZİN SEBEP OLDUĞUNUZ.."
PINAR ESER TERZİ - 28.01.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder