Ben Bu Annenin Kızıyım..

  Yüreğinden sevgi akar benim annemin... Eğer hak ettiği gibi dokunursan gönlüne, kırmak için değil mutlu etmek için bakarsan gözlerine, okyanuslar kadar derin bir kalp bulursun karşında...
  Acısını en derinine kadar yaşar benim annem... Sonra dimdik kalkmasını da bilir ama... Sevincini de kalbinin ta derinliklerinden hisseder. O kadar ki; yüzünün (aslında onun hiç sevmediği ama benim bayıldığım bir parçası olan) pespembe halinden anlarsınız tüm duygularını :))
  Kendine yarattığı küçük mutlu bir dünyası vardır annemin... Kendi kurallarını koyduğu, vazgeçilmezlerinin olduğu küçük ama KOCAMAN dünyası..
   Kalkar kalkmaz kahvaltı etmesi gerekir mesela.. (Eğer ki etmezse zaten vay halimize :))) Hele ki kahvaltı sonrası türk kahvesi vazgeçilmezlerinden.. Küçük yaşta kahve yapmayı öğrenmemiz de bu sebeptendir heralde :))
  İki kızı iki de güzel torunu vardır bide en vazgeçilmezlerinden..

  İŞTE BEN BU ANNENİN KIZIYIM..

  Hep saygı duyduğum, tanımlayamayacağım kadar çok sevdiğim, başımı omzuna yasladığımda, sesini her duyduğumda, hatta onu her düşündüğümde ruhumda hissettiğim..huzur bulduğum bu annenin kızıyım..

  ANNEM.. BAŞIMIN TACI..

  Tek dileğim ileride senin gibi mükemmel bir anne olmak..SENİ ÇOK SEVİYORUM ANA KRALİÇEM..

08.05.2013 PINAR ESER TERZİ